H ελίτ των πολιτικών προσποιείται ότι κόπτεται να φτιάξει τις οικονομίες των χωρών τους. Πώς σχεδιάζουν να το κάνουν αυτό; Δείχνουν να έχουν βρει πώς θα το κάνουν. Μιλούν για κίνητρα, ειδικούς δανεισμούς, προτείνουν αυξήσεις ή μειώσεις φόρων, αλλάζουν τις ελάχιστες απολαβές, και τα λοιπά, και τα λοιπά.

Το όλο φάσμα του «εμείς οι πολιτικάντηδες ξέρουμε τι κάνουμε» έχει περίπου ως εξής:

1. Εμείς είμαστε οι ειδικοί για να κυβερνήσουμε τη χώρα. Είμαστε οι μόνοι που μπορούν να φτιάξουν τα πράγματα σε ό,τι αφορά τη χώρα.
2. Πρέπει να μας εμπιστευθείτε καθώς κάνουμε το καλύτερο δυνατό για σας.
3. Τα πράγματα είναι τρομερά δύσκολα.
4. Προσπαθούμε να είμαστε όσο το δυνατόν πιο δίκαιοι με το λαό μας.
5. Είμαστε όλοι ενωμένοι σ’ αυτό. Συμφωνούν οι πάντες μαζί μας.
6. Χρειάζεται να καταναλώνουμε λιγότερα σε όλους τους τομείς. Να καταναλώνουμε λιγότερη ενέργεια, χρήματα, σεξ, οτιδήποτε. Λιτότητα, λιτότητα, λιτότητα, κι αυτό θα φτιάξει, μας λένε, την οικονομία μας.
7. Θα πρέπει να υποφέρουμε για το καλό των επόμενων γενεών. (Διαβάστε το βιβλίο «Η Φάρμα των Ζώων».)

Παρ’ όλ’ αυτά, η οικονομία δεν καλυτερεύει.

Πώς γίνεται αυτό; Ισχυρίζονται ότι έχουν όλες τις απαντήσεις και τα ονόματα πολλών εξ αυτών βρίσκονται πάνω σε κάμποσα πτυχία πανεπιστημίων υψηλού κύρους.

Πρώτα πρώτα ας δούμε λίγο τους αποκαλούμενους οικονομολόγους ή ειδικούς επί των οικονομικών.

Ποιες ακριβώς είναι οι στατιστικές τους; Δημιούργησαν μήπως κάποια εταιρεία πολλών εκατομμυρίων ή μήπως είναι απλώς «καθηγητές» που εκφράζουν ένα σωρό οικονομικές θεωρίες;

Οι περισσότεροι πολιτικάντηδες και οι αποκαλούμενοι οικονομολόγοι έχουν δημιουργήσει πολύ λίγο πλούτο, ακόμα και στις περιπτώσεις που συνέβη να είναι πλούσιοι. Το να τοποθετηθείς στο διοικητικό συμβούλιο της εταιρείας Χ και να πληρώνεσαι εκατομμύρια μόνο και μόνο για να προσυπογράφεις κάτι λόγω της πολιτικής σου θέσης δεν σημαίνει ότι γνωρίζεις πώς να δημιουργείς πλούτο. Παρεμπιπτόντως, γνωρίζατε ότι ο Άνταμ Σμιθ, ο «πατέρας του καπιταλισμού», δεν είχε ποτέ δική του επιχείρηση και δεν δημιούργησε ποτέ ο ίδιος πραγματικό πλούτο; Ήταν συγγραφέας και καθηγητής, δεν παντρεύτηκε ποτέ και έζησε τα περισσότερα χρόνια της ζωής του με τη μητέρα του. Από θεωρίες άλλο τίποτα.

Οπότε ποια είναι η απάντηση; Ποιος γνωρίζει πώς να φτιάξει την οικονομία μιας χώρας;

Για να φτιάξεις κάτι, θα πρέπει να προσλάβεις ανθρώπους που διαθέτουν εμπειρία στο να φτιάχνουν αυτό το συγκεκριμένο πράγμα. Άρα σε ό,τι αφορά την οικονομία και τη δημιουργία πλούτου θα πρέπει να καταφύγεις στους ανθρώπους εκείνους που γνωρίζουν πώς να το κάνουν. Γι’ αυτό θα πρέπει να ψάξουμε και να βρούμε τους ανθρώπους που είναι πραγματικά σε θέση να δημιουργήσουν πλούτο σε σημαντικό βαθμό.

Απ’ ό,τι εγώ παρατηρώ, σε οποιαδήποτε κοινωνία υπάρχει μια μικρή μειοψηφία ανθρώπων που μπορούν πράγματι να δημιουργήσουν πλούτο σε μεγάλη κλίμακα. Πόσο μικρή μειοψηφία; Έχω παρατηρήσει ότι είναι περίπου ένας στους χίλιους. Θα πεις: «Πώς γίνεται να είναι έτσι τα πράγματα; Είναι τόσο μικρό το ποσοστό». Κοιτάξτε, δεν έχω ρωτήσει το Θεό, απλώς γράφω γι’ αυτό που έχω παρατηρήσει και είμαι ειλικρινής σε σχέση με αυτά που έχω παρατηρήσει. Και αυτό που εγώ έχω δει είναι ότι λίγοι άνθρωποι μπορούν να δημιουργήσουν πλούτο σε μεγάλη κλίμακα.

Όσο για το ποιος είναι ο ορισμός που δίνω για τη μεγάλη κλίμακα, ε, είναι ένας όρος χαλαρός αλλά χοντρικά σημαίνει:

Α. Να έχεις μια επιχείρηση της τάξης των δέκα και πλέον εκατομμυρίων.

Β. Να απασχολείς με επιτυχία πάνω από πενήντα άτομα.

Γ. Να έχεις την ευθύνη εσύ και η εταιρεία σου για την παραγωγή κρατικών φόρων άνω του ενός εκατομμυρίου το χρόνο κ.λπ. Ε, πιάνετε την ιδέα.

Αν συμφωνούμε με τα παραπάνω, τότε η λύση για την αποκατάσταση της οικονομίας μιας χώρας είναι πραγματικά απλή. Δίνουμε κίνητρο σε εκείνους τους πολύ λίγους ανάμεσά μας που εγώ ονομάζω δημιουργούς πλούτου ώστε να δουλέψουν νυχθημερόν με σκοπό να δημιουργήσουν όσο πλούτο είναι εφικτό να δημιουργήσουν προς όφελος όλων μας.

Με ποιον τρόπο δίνουμε κίνητρο σε αυτούς τους ανθρώπους; Τους ρωτάμε μέσω ερευνών, παρατηρούμε με τρόπο άμεσο την παρούσα σκηνή και αξιολογούμε ιστορικά δεδομένα για να βρούμε τι ακριβώς χρειάζεται για να γίνουν εκείνοι πλήρως παραγωγικοί και να τα δώσουν όλα.

Οι άνθρωποι αυτοί είναι οι πραγματικοί ήρωες σε κάθε κοινωνία, καθώς σε αυτούς οφείλεται η προσοδοφόρα απασχόληση των ανθρώπων. Δεν οφείλεται στους πολιτικάντηδες ούτε στους καθηγητές.

Αυτοί οι λιγοστοί δημιουργοί πλούτου είναι εκείνοι που πραγματικά μπορούν να αποκαταστήσουν την οικονομία. Θα πρέπει να τους δώσουμε κίνητρα και ΑΥΤΟΙ θα φτιάξουν την οικονομία.

Όμως, καθώς είμαστε έτοιμοι να το κάνουμε αυτό, θα πρέπει να λάβουμε υπόψη μας τα εξής:

Α. Δεν θα πρέπει να προσποιηθούμε ότι γνωρίζουμε ποιοι είναι αυτοί. Μερικοί από αυτούς δεν γνωρίζουν καν οι ίδιοι ότι είναι δημιουργοί πλούτου ή σε ποιον βαθμό μπορούν να δημιουργήσουν πλούτο. Το σωστό σύστημα και τα σωστά κίνητρα θα τους κάνουν να ξεπροβάλουν (μελετήστε ιστορικά δεδομένα για τη δημιουργία πλούτου στις ΗΠΑ).

Β. Παρ’ ότι αυτοί οι άνθρωποι είναι πολύ λίγοι συγκριτικά με τον συνολικό πληθυσμό, δεν μιλάμε για μια χούφτα ανθρώπων. Οπότε εδώ δε μιλάμε για μια ολιγαρχία ή για κάποια ελίτ. Επιπροσθέτως, καθώς οι συνθήκες αλλάζουν, η ομάδα αυτή των ανθρώπων μπορεί επίσης να αλλάξει. Αλλά το σύστημα το οποίο δίνει κίνητρα σ’ αυτούς τους δημιουργούς πλούτου δεν θα πρέπει να αλλάξει.

Ο στόχος κάθε χώρας θα πρέπει να είναι να δημιουργήσει όσο το δυνατόν περισσότερους πλούσιους ανθρώπους στην επικράτειά της κι όχι απλώς μερικούς. Αυτοί οι δημιουργοί πλούτου θα φροντίσουν για τους υπόλοιπους ανθρώπους καλύτερα από οποιοδήποτε άλλο σύστημα. Θα βοηθήσουν μακροπρόθεσμα ώστε να ισορροπήσει η κοινωνία, και μάλιστα θα το κάνουν καλύτερα από οποιοδήποτε σύστημα κοινωνικής πρόνοιας που έχει δημιουργηθεί και λειτουργεί από την κυβέρνηση.

Γ. Περαιτέρω, παρ’ ότι οι άνθρωποι αυτοί είναι οι ήρωες της οικονομίας, δεν είπα ότι είναι και άγιοι. Δεν ισχυρίστηκα ότι τα άτομα αυτά δεν χρειάζεται να υπαχθούν σε κανόνες ή ότι όλοι μας θα πρέπει να τους μιμηθούμε και να τους αντιγράψουμε. Αυτό που λέω είναι ότι αποτελούν τα άλογα που θα κουβαλήσουν τα βάρη της οικονομίας. Έχουν την ικανότητα, την τεχνογνωσία, τη θέληση και την αντοχή να επιμείνουν και να κάνουν το πράγμα να γίνει. Χωρίς αυτούς δεν μπορούμε να πετύχουμε την υλοποίηση αυτού του στόχου. Αν μια χώρα επιτρέψει στους δημιουργούς πλούτου που έχει να ακμάσουν και να προκόψουν, η χώρα αυτή θα αφήσει πίσω τις υπόλοιπες, «να τρώνε τη σκόνη της».

Δείτε: Ιστορία «Η Άνοδος των ΗΠΑ σε Παγκόσμια Οικονομική Υπερδύναμη».

Πώς αποκαθιστάς λοιπόν την οικονομία μιας χώρας; Δημιουργείς ένα σύστημα που να προσφέρει κίνητρα στους δημιουργούς πλούτου και θα δεις την οικονομία να ανθίζει και να ακμάζει.

Μπορώ να προβλέψω την απορία: αυτούς τους ανθρώπους τους δημιουργείς ή γεννιούνται; Μου αρέσει η παρομοίωση με τα άλογα. Ένα άλογο γεννιέται άλογο. Δεν μεταμορφώθηκε σε άλογο από γαϊδουράκι ή μουλάρι. Όμως, για να γίνει το άλογο δυνατό και ικανό, χρειάζεται τροφή, προστασία, εκπαίδευση και αναγνώριση.

Πώς φτιάχνεις μια οικονομία;

Κάνεις αυτά που είπαμε παραπάνω ώστε να ξεπροβάλουν απ’ το πλήθος οι δημιουργοί πλούτου που έχεις και τους αφήνεις να τραβήξουν το κάρο της οικονομίας σου στην επιτυχία και στην ευημερία. Περαιτέρω ξεχνάς τους καθηγητές και τους πολιτικάντηδες· αυτοί δεν θα φτιάξουν την οικονομία, άσχετα από το τι λένε. Δεν φταίει το ότι είναι όλοι τους κακοί· φταίει το ότι απλώς δεν ξέρουν πώς να το κάνουν.

Απόσπασμα από το βιβλίο «17 νόμοι ή κανόνες για να φτιάξεις οποιαδήποτε οικονομία – Ένα οικονομικό σύνταγμα», του Δρα Αλέξανδρου Αλέμη, Προέδρου της Ανοδικής Πορείας