Πρώτα απ’ όλα, ευχαριστώ για το ενδιαφέρον που δείχνετε για το έργο μου.

Το θέμα της διακυβέρνησης του ανθρώπου

Προσεγγίζω το θέμα της διακυβέρνησης του ανθρώπου ξεκινώντας από τα θεμέλια, μιας και πιστεύω ότι:

1. Το θέμα αυτό δεν αντιμετωπίστηκε ποτέ σωστά.
2. Η βασική φύση του ανθρώπινου πνεύματος δεν έχει αλλάξει από τις απαρχές του κόσμου και δεν θα αλλάξει στο μέλλον.

Υπάρχουν μόνο δύο πολιτικά συστήματα

Όσον αφορά τη διακυβέρνηση του ανθρώπου, ουσιαστικά υπάρχουν μόνο δύο πολιτικά συστήματα:

1. Η πυραμίδα, το ολοκληρωτικό σύστημα. Δηλαδή ένας ή λίγοι στην κορυφή, μερικοί που τους στηρίζουν, και οι υπόλοιποι οι μουζίκοι.
2. Τα γήπεδα ποδοσφαίρου σε τουρνουά που λειτουργούν με καταστατικό και έχεις τη δυνατότητα αλλαγής ομάδας. Δηλαδή το πραγματικό ελεύθερο επιχειρείν εντός μιας υπεύθυνης δημοκρατίας με ένα σωστό σύνταγμα.

Το ελεύθερο επιχειρείν και η υπεύθυνη δημοκρατία είναι ιδέες που εμπνέουν τους καλούς και ικανούς της κοινωνίας.

Η πυραμίδα ή τα ολοκληρωτικά συστήματα δεν αποτελούν πηγή έμπνευσης αλλά επιβάλλονται.

Ο καλύτερος τρόπος για να επιβληθεί ένα ολοκληρωτικό σύστημα είναι όταν μια μεγάλη μάζα εντός της πυραμίδας νομίζει ότι είναι δική της ιδεολογία και τη διαδίδει και τη στηρίζει με πάθος.

Σοσιαλισμός, καπιταλισμός και ολοκληρωτισμός – η συγγένειά τους

Τα ολοκληρωτικά συστήματα που έχουν προσπαθήσει να επιβληθούν μέσω φανερής βίας, όπως ο ναζισμός, ο σταλινισμός ή ο μαοϊσμός, έχουν φάει τα μούτρα τους. Οπότε σήμερα επιβάλλονται μέσω του σοσιαλισμού, που υποτίθεται ότι χαρακτηρίζεται από κοινωνική ευαισθητοποίηση.

Τα καπιταλιστικά μονοπώλια, τα οποία καταπνίγουν το ελεύθερο επιχειρείν (βλέπε ολοκληρωτικό σύστημα), με χρηματιστηριακές αξίες που ξεπερνούν 20 φορές το ΑΕΠ του ελληνικού κράτους (όχι, δεν είναι τυπογραφικό λάθος), μιλούν κι αυτά για σοσιαλισμό, δηλαδή για κοινωνική ευαισθητοποίηση.

Για να εξηγήσω τη θέση μου, παραθέτω ένα απόσπασμα από το βιβλίο: «Σοσιαλισμός ή Ελευθερία;»:

Σε όλο τον κόσμο τα μονοπώλια ή τα ολιγοπώλια θεωρούνται η επιτομή του καπιταλισμού και συγχέονται με το ελεύθερο επιχειρείν. Στην πραγματικότητα, τα μονοπώλια έχουν στενή συγγένεια με τον σοσιαλισμό. Μπορούν να καταπιέσουν τους ανθρώπους σημαντικά περιορίζοντας τις επιλογές και χρεώνοντας ποσά που δεν υποστηρίζονται από την αγορά και/ή να προσφέρουν ανεπαρκείς υπηρεσίες (από τη στιγμή που οι άνθρωποι δεν έχουν άλλη επιλογή) και επομένως προσδίδουν κακό όνομα στο ελεύθερο επιχειρείν. Αυτό, κατά συνέπεια, δίνει τροφή στις σοσιαλιστικές και στις πολωτικές ιδέες, καθώς δημιουργούν μια κοινωνία του τύπου «εμείς κι αυτοί». Ως εκ τούτου, τα μονοπώλια αποτελούν τους προδρόμους του σοσιαλισμού και του κομουνισμού.

Φασιστικές δράσεις κυβερνήσεων καλύπτονται στο όνομα του σοσιαλισμού.

Ο Χίτλερ ονόμασε το κόμμα του Σοσιαλιστικό. Το ίδιο και ο Στάλιν. Η Κίνα σήμερα αποκαλείται σοσιαλιστική δημοκρατία.

Προσωπικά, ποτέ δεν κατάλαβα το πρακτικό νόημα που έχουν λέξεις όπως καπιταλισμός, σοσιαλισμός και κομουνισμός.

Επίσης, καμιά από αυτές τις λέξεις δεν εμπεριέχει στον ορισμό της τις έννοιες της ελευθερίας, της δικαιοσύνης και της δημοκρατίας.

(Όλα τα πολιτικά συστήματα ήταν σε πλήρη εφαρμογή στην αρχαία Ελλάδα, οπότε τι τις χρειαζόμαστε αυτές τις ξενικές λέξεις;)

Η πρότασή μου: Ελεύθερο επιχειρείν

Πολλοί ρωτούν: «Ωραία, όλα αυτά, αλλά πού καταλήγεις; Τι προτείνεις;»

Παραθέτω ένα απόσπασμα από το βιβλίο: «Σοσιαλισμός ή Ελευθερία;» ως πρώτη γεύση:

Λαμβάνοντας υπόψη όλες τις διαφορετικές πραγματικότητες, επιθυμίες και ανάγκες που υπάρχουν μεταξύ των ανθρώπων, πώς μπορούμε να επινοήσουμε ένα σύστημα για τη βέλτιστη διακυβέρνησή τους;

Για να θέσουμε το ερώτημα διαφορετικά με ποιον τρόπο επιτρέπεις στους ανθρώπους να εκφράσουν τις ιδέες και τη δημιουργικότητά τους κρατώντας παράλληλα το κυβερνών πολιτικό σύστημα και την οικονομία σε στερεή βάση, εφόσον οι ιδέες και οι πραγματικότητες των περισσότερων ανθρώπων δεν είναι εφαρμόσιμες στην οικονομία του πραγματικού κόσμου;

Ο μόνος τρόπος για να το πετύχεις αυτό είναι κάνοντας τα ακόλουθα:

Α. Άφησε τους ανθρώπους να εκφράσουν τις ιδέες τους με δικό τους ρίσκο, όπως είναι η ελευθερία που έχει κάποιος να ξεκινήσει τη δική του επιχείρηση ή ακόμα και το δικό του πολιτικό κόμμα.

Β. Μην παρεμβαίνεις στις ωφέλιμες ιδέες, στα συστήματα και στα προϊόντα και άφησέ τα να ακμάσουν, δημιουργώντας όφελος για όλους μας κατά τη διαδικασία.

Γ. Επίτρεψε στις μη λειτουργικές ιδέες και/ή τα συστήματα να αποτύχουν, αποκαλύπτοντας στους πάντες τι είναι μη λειτουργικό και τι δεν είναι επιθυμητό από την αγορά.

Το μόνο πράγμα που επιτυγχάνει όλα τα παραπάνω είναι ένα σύστημα ελεύθερου επιχειρείν με τη λιγότερη δυνατή παρέμβαση από την πλευρά της κυβέρνησης».

***

Μια καινοτόμος εργασία για τα πολιτικά συστήματα

Σας προτείνω να διαβάσετε και τα δυο βιβλία μαζί, «Τα πολιτικά συστήματα και η σχέση τους με την οικονομία και την ελευθερία» και «Σοσιαλισμός ή ελευθερία;». Είναι μια καινοτόμος εργασία. Θα διαβάσετε πράγματα που δεν έχουν ειπωθεί ποτέ πριν.

Παρατήρησα, ερεύνησα, κατέληξα σε συμπεράσματα και προχώρησα στη συγγραφή. Εσύ, ο δημοκρατικός και υπέρ της ελευθερίας του λόγου αναγνώστης, θα αποφασίσεις αν αυτό το έργο αξίζει υποστήριξη ή όχι.

Εγώ αισθάνθηκα την υποχρέωση να το γράψω.

Εσύ έχεις την ευθύνη του μέλλοντός σου.

Η λέξη «μέλλον» προέρχεται από το ρήμα μέλλω, που σημαίνει προσδοκώ αυτό που θέλω να κάνω εγώ και όχι αυτό που θέλουν οι άλλοι να κάνουν για μένα.

Ελπίζω να έγινα σαφής.

Και πάλι ευχαριστώ για το ενδιαφέρον σας!

Ο συγγραφέας,

Δρ Αλέξανδρος Αλέμης