Μου ζητήθηκε από την ομάδα μου στην Ελλάδα να γράψω ένα άρθρο για τον εξελισσόμενο πόλεμο στην Ουκρανία και να εκφράσω τις σκέψεις μου στους φίλους μας και στο μπλογκ μας.
Λοιπόν, ιδού οι σκέψεις μου:

Ο πόλεμος, ακριβώς όπως και ο χειρισμός του κορωνοϊού πρόσφατα, εκθέτει την κρατούσα ελίτ και το σύστημα των ανθρώπων αυτών όσον αφορά το ποιοι είναι στ’ αλήθεια και συντρίβει το προσωπείο της προσποίησής τους σε αυτό που παρουσιάζουν ως πολιτισμό.

Η πλειονότητα των ανθρώπων στον πλανήτη πιστεύει ότι προήλθαμε από την αμοιβάδα, μετά από τον πίθηκο και ότι τώρα προοδεύουμε σε ανώτερες καταστάσεις ως άνθρωποι. Ωστόσο μια αντικειμενική ματιά στην ιστορία μας θα διαλύσει τις αυταπάτες και μπορεί να ανοίξει τα μάτια ενός παρατηρητή που έχει αυτή την άποψη. Θα αναφέρω μόνο εδώ ότι η σύγχρονη ελληνική όπως και οι υπόλοιπες ευρωπαϊκές γλώσσες είναι λιγότερο εκλεπτυσμένες από την αρχαία ελληνική γλώσσα, από την οποία όλες αυτές οι γλώσσες έχουν προέλθει. Έχει κανείς εξετάσει πώς είναι δυνατό να συμβαίνει αυτό από τη στιγμή που μας λένε ότι εξελισσόμαστε προς μια ανώτερη κατάσταση; Επίσης, όσο περισσότερο «εξελισσόμαστε», με τόσο περισσότερο πάθος σκοτωνόμαστε μεταξύ μας, όπως φαίνεται από τον τωρινό πόλεμο μεταξύ δύο λαών με πάρα πολλά κοινά.

Οπότε, η έννοια της «προόδου» καθώς προχωράμε προς το μέλλον εγείρει πολλά ερωτήματα.
Στο βιβλίο μου με τίτλο Τα Πολιτικά Συστήματα και η Σχέση τους με την Οικονομία και την Ελευθερία και στην ενότητα με τίτλο «Ο χειρισμός ισχυρών παρανοϊκών ανθρώπων», γράφω: Απ’ όταν ήμουν μικρό παιδί, έψαχνα πάντα να βρω τη λογική σε καθετί που γινόταν γύρω μου, είτε μου φαινόταν λογικό είτε όχι. Που σημαίνει ότι, ακόμα κι αν κάποιος μου έλεγε ή έκανε κάτι που για μένα δε φαινόταν να έχει νόημα, εγώ σκεφτόμουν: «Θα πρέπει να υπάρχει κάποια λογική αιτία πίσω από αυτή του την πράξη. Το κάνει αυτό για να αποκτήσει κάποιο πλεονέκτημα, κ.λπ.». Με άλλα λόγια, έψαχνα να βρω τις λογικές αιτίες για όλες τις ενέργειες των ανθρώπων, ακόμα και για εκείνες του Θεού. Έκανα υπολογισμούς γι’ αυτές και «έβρισκα» τη λογική πίσω από κάθε ενέργεια θνητών και θεών.

Ε λοιπόν, αφού το έκανα αυτό για 50 χρόνια, μου ήρθε μια φαεινή ιδέα. Σκέφτηκα: «Ίσως, κάποιες από αυτές τις ενέργειες, ειδικά εκείνες που δε βγάζουν νόημα σ’ εμένα, μπορεί να είναι απλώς παράλογες και να μην εμπεριέχουν καμιά απολύτως λογική ή κέρδος για κανέναν». Ήταν μια στενάχωρη σκέψη αυτή που έκανα· αλλά, ξέρετε, μόλις συνειδητοποίησα αυτό το πράγμα, όλα άρχισαν να βγάζουν περισσότερο νόημα για μένα. Τελικά, συνειδητοποίησα πως πολλοί άνθρωποι στον κόσμο δεν έχουν λογικές διαδικασίες σκέψης και επομένως οι ενέργειές τους δεν είναι απαραιτήτως λογικές, αλλά είναι επιζήμιες ακόμα και για τους ίδιους και το περιβάλλον τους. Ξέρω ότι αυτό ακούγεται τρομακτικό και είναι δύσκολο να το αντιμετωπίσει κανείς, αλλά θα πρέπει να το αντιμετωπίσουμε οπωσδήποτε, αν θέλουμε να κρατηθούμε στη ζωή. Για παράδειγμα, το να προσπαθείς να λογικέψεις έναν φανατικό ο οποίος θέλει να σου αφαιρέσει την ικανότητά σου να δημιουργείς, είναι σαν να προσπαθείς να λογικέψεις ένα δηλητηριώδες φίδι. Αν το επιχειρούσες αυτό, θα ήταν μια κίνηση αυτοκτονίας από μέρους σου, ωστόσο αυτό κάνουν οι άνθρωποι όταν επιχειρούν να βρουν λογική σε καταπιεστικές ιδέες.

Αν είσαι πραγματικά σε θέση να αντιμετωπίσεις αυτό το επίπεδο παράλογης διαδικασίας σκέψης στους ανθρώπους, τότε θεωρώ ότι ανήκεις στην κατηγορία του 5% των καλών και ικανών ανθρώπων, εκείνων των λίγων στον πλανήτη Γη. Αν είναι έτσι, τι μπορείς να κάνεις για όλα αυτά τα παράλογα όντα; Πρώτα συνειδητοποίησε ότι δε θα αρχίσουν να σκέφτονται ή να δρουν λογικά απλώς επειδή εσύ νομίζεις ότι θα έπρεπε να το κάνουν. Χρειάζεται να δράσεις και να ελέγξεις πλήρως οποιαδήποτε κατάσταση έχεις μπροστά σου, προς όφελος όλων των συμμετεχόντων, προκειμένου να βελτιώσεις τις ζωές των ανθρώπων γύρω σου αλλά και της κοινωνίας σε ευρύτερη κλίμακα. Όπως μπορείς να δεις από αυτό το κείμενο, ισχυροί άνθρωποι που κατέχουν υψηλές θέσεις δεν είναι απαραίτητα λογικοί και ο πόλεμος είναι πιθανότατα το πιο παράλογο πράγμα στον «πολιτισμό» μας.

Σε ό,τι αφορά τον υφιστάμενο πόλεμο στην Ουκρανία, μπορώ να σχολιάσω τα ακόλουθα: Σύμφωνα με τη Ρωσία, η Ουκρανία θέλει να γίνει μέλος του ΝΑΤΟ και, ως εκ τούτου, το ΝΑΤΟ θα εγκαταστήσει πυραύλους κοντά στα σύνορά της. Αυτό είναι κάτι που οι Ρώσοι δεν θα επιτρέψουν και επομένως θα πρέπει να κάνουν πόλεμο με την Ουκρανία για να το αποτρέψουν. Η επιθυμία της Ουκρανίας να συμβαδίσει με τη Δύση δεν είναι κάτι το καινούριο. Είναι γνωστό θέμα για κάμποσο καιρό τώρα. Όμως οι Ουκρανοί έχουν πολλά κοινά με τους Ρώσους και οι δυο χώρες αλληλοεπηρέαζαν η μια την άλλη εδώ και πολλά χρόνια. Θεωρώ ότι είναι αναγκαίο για τη Ρωσία να είναι φίλη με την Ουκρανία και να έχουν μεταξύ τους ισχυρές εμπορικές σχέσεις. Το να πολεμά κανείς με τα ξαδέρφια του μοιάζει με εμφύλιο πόλεμο και αυτό δημιουργεί ρήγμα και εχθρότητα για πολλές γενιές. Η Ρωσία διαθέτει τεράστιους φυσικούς πόρους, πιθανόν περισσότερους από κάθε άλλη χώρα. Επειδή όμως έχει ένα καταπιεστικό πολιτικό σύστημα, το ΑΕΠ της είναι λιγότερο από το 10% του αντίστοιχου των Ηνωμένων Πολιτειών. Είναι μικρότερο ακόμα και από εκείνο της Ιταλίας, μιας χώρας με πληθυσμό μικρότερο από τον μισό πληθυσμό της Ρωσίας και με πολύ λιγότερους φυσικούς πόρους. Η Ρωσία θα μπορούσε πανεύκολα να αποτελεί μια οικονομική υπερδύναμη αν ενστερνιζόταν το αληθινό ελεύθερο επιχειρείν και τη δημοκρατία (δες τα βιβλία Τα Πολιτικά Συστήματα και η Σχέση τους με την Οικονομία και την Ελευθερία και Σοσιαλισμός ή Ελευθερία;)

Αν η Ρωσία υιοθετούσε το αληθινό ελεύθερο επιχειρείν και τη δημοκρατία, τότε η Ουκρανία και άλλες χώρες μετά χαράς θα ήθελαν να βρίσκονται στον κύκλο επιρροής της Ρωσίας και να είναι φίλες χώρες με αυτήν. Αυτό εμένα μου φαίνεται απλό και λογικό. Γιατί λοιπόν οι Ρώσοι αξιωματούχοι δεν αποφασίζουν να επιδιώξουν ένα πιο δημοκρατικό σύστημα με ελεύθερο επιχειρείν προς όφελος των ανθρώπων της χώρας τους; Πιθανότατα για τον ίδιο λόγο που όλα αυτά τα χρόνια δεν έχουν συνεργαστεί με τους Έλληνες και με όλες τις υπόλοιπες Ορθόδοξες χώρες (αυτή, όμως, είναι μια συζήτηση που θα την κάνουμε μια άλλη φορά).

Η Ουκρανία, από την άλλη πλευρά, διαθέτει επίσης τεράστιους φυσικούς πόρους και αν ως χώρα είχε ένα σύστημα αληθινού ελεύθερου επιχειρείν και δημοκρατίας, τότε θα είχε υψηλότερο ΑΕΠ από εκείνο της Ρωσίας και θα αποτελούσε μια ανεξάρτητη υπερδύναμη. Γιατί δεν ενστερνίζεται η Ουκρανία ένα τέτοιο σύστημα; Ίσως για τους ίδιους λόγους που δεν τον κάνει η Ρωσία. Επίσης, για ποιον λόγο θέλει η Ουκρανία να γίνει μέλος του ΝΑΤΟ και είναι η πρώτη χώρα που θα βαλλόταν από πυρηνικά αν το ΝΑΤΟ έκανε πόλεμο με τη Ρωσία; Το πιο ωφέλιμο γι’ αυτούς θα ήταν να έχουν ισχυρές εμπορικές σχέσεις με τη Ρωσία και να δημιουργήσουν εξαιρετικούς διπλωματικούς δεσμούς μαζί της. Θα μπορούσαν επίσης να συνεργάζονται με κοινές εμφανίσεις σε αθλήματα και σε άλλες εκδηλώσεις με εκπροσώπηση και από τις δύο χώρες, όπως σε μουσικούς διαγωνισμούς κ.λπ. Και εάν θέλει η Ουκρανία να αντισταθεί στη Ρωσία και να το παίζει ελεύθερη, έχει άραγε προετοιμαστεί κατάλληλα από τη Δύση; Απ’ ό,τι φαίνεται σίγουρα όχι.

Η Δύση ισχυρίζεται πως θα ήταν καταστροφή αν η Ρωσία καταλάμβανε την Ουκρανία. Όμως, όταν η Ρωσία αποτελούσε μια ισχυρότερη στρατιωτική δύναμη στο παρελθόν, ήλεγχε την Ουκρανία. Μια χαρά επέζησε απ’ αυτό το γεγονός τότε η Δύση. Γιατί, λοιπόν, έχει τέτοια πρεμούρα να τσιγκλήσει το ρωσικό φίδι μέσα στη φωλιά του; Το επιχείρημα που εκφράζεται από την πλευρά του ΝΑΤΟ (περισσότερο από την κυβέρνηση των ΗΠΑ) είναι ότι ο Πούτιν είναι παλαβός και ότι πρέπει να τιθασευτεί/τιμωρηθεί. Ε λοιπόν, αν είναι τόσο τρελός, τότε γιατί θέλεις να πας σε πόλεμο με έναν τρελό άνθρωπο που διαθέτει πυρηνικά; Εννοώ, τι θα έκανε το ΝΑΤΟ αν ο Πούτιν αποφάσιζε να χρησιμοποιήσει πυρηνικά όπλα για να καταλάβει την Ουκρανία; Δε θα έκανε τίποτα καλό, είμαι σίγουρος. Άρα, ποιος έχει να κερδίσει κάτι από τη σύγκρουση εκτός από τα τραστ της πολεμικής βιομηχανίας; Μας ρώτησαν εμάς οι εκπρόσωποί μας αν θέλουμε να υποστηρίξουμε τα τραστ της πολεμικής βιομηχανίας με κίνδυνο να τιναχτεί ο πλανήτης στον αέρα;
Και ερωτώ: ποιος είναι αυτός που στ’ αλήθεια κυβερνά τον κόσμο; Τι στ’ αλήθεια συμβαίνει; Γιατί συμβαίνει οι περισσότεροι πολίτες των κρατών του κόσμου να μην είναι εκπαιδευμένοι σε ό,τι αφορά τα πολιτικά και την οικονομία;

Δες την πραγματική αιτία γι’ αυτό στο βιβλίο Η Ευφυΐα − Τα 65 Χαρακτηριστικά της. Στο ίδιο βιβλίο διάβασε ποιοι είναι οι «7 Πυλώνες για την Ελευθερία» και ποιοι οι «7Πυλώνες για τη Σκλαβιά». Είναι προφανές ότι εμείς ως πολίτες δεν γνωρίζουμε τους 7 Πυλώνες για την Ελευθερία· διαφορετικά, δε θα βρισκόμασταν σε αυτή τη θέση. Ο Περικλής στον Επιτάφιο του Θουκυδίδη είπε στους Αθηναίους: Αν ως πολίτες δεν συμμετέχετε στις αστικές υποθέσεις (στα πολιτικά δηλαδή), τότε δεν θεωρείστε ειρηνιστές αλλά άχρηστοι πολίτες.

Μη μένεις στην πλευρά των αχρήστων, μελέτησε το βιβλίο Τα Πολιτικά Συστήματα και η Σχέση τους με την Οικονομία και την Ελευθερία. Έχει γραφτεί σε απλή γλώσσα για να μπορούν να το καταλάβουν όλοι. Θα εκπλαγείς με το πόσο εύκολο θα είναι για σένα να μάθεις τα πάντα για τα πολιτικά συστήματα και να γίνεις εσύ αιτία στο περιβάλλον σου και να γνωρίζεις πώς να ψηφίσεις σωστά. Είναι προφανές ότι μας λείπουν κρίσιμα δεδομένα αφού πηγαίνουμε και ψηφίζουμε τα λάθος άτομα παραχωρώντας τους εξουσία, κάτι που διαπιστώνει εύκολα κανείς και από αυτή την τρέχουσα διεθνή σύγκρουση.