Μια οικογένεια φίλων παραθέριζε στη Ρόδο όταν άρχισαν οι φωτιές στο νησί. Τους τηλεφώνησα να δω εάν ήταν ασφαλείς και να μάθω για τις φωτιές στην περιοχή. Είδαν το μήνυμά μου και μου απάντησαν αργότερα:

«Εδώ όλα καλά. Περάσαμε ωραία στη θάλασσα. Ούτε καπνός δεν ήρθε κατά δω».

Τους έστειλα άλλο μήνυμα να μάθω πώς προέκυψαν αυτές οι φωτιές στο νησί. Μου είπαν θα μάθουν και θα μου απαντήσουν. Περιμένω ακόμη. Οι φίλοι μου, αγαπημένοι και σεβαστοί κατά τα άλλα, δεν επιδεικνύουν το αναμενόμενο ενδιαφέρον για τον τόπο τους. Για τον τόπο που τους φιλοξενεί, τους δίνει πλουσιοπάροχα τα προϊόντα και τις ομορφιές του για να έχουν ένα ευχάριστο καλοκαίρι, να ξεκουραστούν, να πάρουν δύναμη και να γυρίσουν πίσω στην εργασία τους. Απολαμβάνουν ως προίκα μια κληρονομιά μοναδική. Φαίνεται να μην αναγνωρίζουν την αξία αυτών που τους παρέχει τούτος ο ευλογημένος τόπος. Σαν να θεωρούν ότι κάποιος ή κάποιοι άλλοι θα φροντίσουν γι’ αυτόν, για την ασφάλεια και την επιβίωση αυτής της κληρονομιάς.

Οι αγαπημένοι φίλοι μου είναι, δυστυχώς, αντιπροσωπευτικό δείγμα από ένα αρκετά μεγάλο ποσοστό συμπατριωτών μας που λειτουργούν με αυτό τον τρόπο. Όχι μόνο δεν αγωνίζονται, αλλά δείχνουν και ελάχιστο έως μηδαμινό ενδιαφέρον για τον τόπο τους. Θεωρούν αυτό που απολαμβάνουν δεδομένο.

Το παράπονό μου με αυτό το είδος ανθρώπων, ακόμη κι αν πρόκειται για φίλους ή συγγενείς, είναι ότι αυτοί οι άνθρωποι ψηφίζουν και έχουν την ίδια πολιτική δύναμη όσο και οι υπόλοιποι που φροντίζουν, ο καθένας από την πλευρά του, κάνοντας αγώνα επιβίωσης, ώστε να υπάρχει και να λειτουργεί αυτός ο τόπος, αυτή η κοινωνία ή το έθνος.

Άρα κάτι φταίει με τη δημοκρατία. Τι φταίει; Δεν υπάρχει η σχετική ευθύνη πίσω από κάθε ψήφο. Αυτό το εξηγώ στο βιβλίο μου με τίτλο «Τι φταίει με τη δημοκρατία και πώς διορθώνεται».

Ναι, είναι επαναστατικές οι ιδέες που αναφέρονται σε αυτό το βιβλίο, αλλά θα φέρουν επαναστατικές αλλαγές προς όφελος όλων μας. Αυτή είναι η πραγματική αλλαγή που χρειάζεται η Ελλάδα και ο ενδιαφερόμενος για την Ελλάδα λαός.

Ο Περικλής, στον «Επιτάφιο» του Θουκυδίδη είπε στους Αθηναίους το 450 π.Χ. :

«Αυτούς που δεν ασχολούνται με τα κοινά δεν τους θεωρούμε ειρηνιστές αλλά άχρηστους».

Δεν θέλω ούτε οι φίλοι μου ούτε οι συμπατριώτες μου να ανήκουν σε αυτή την κατηγορία. Δεν μας τιμά ως λαό. Στην κινεζική γλώσσα ο ορισμός της τρέλας είναι να συνεχίζεις να κάνεις τα ίδια πράγματα αλλά να περιμένεις διαφορετικά αποτελέσματα. Δηλαδή να περιμένεις κάτι να αλλάξει ενώ κάνεις τα ίδια και τα ίδια. Διάβασε το βιβλίο που σου προτείνω και ας κάνουμε κάτι διαφορετικό για να αλλάξουμε τα πράγματα και να έχουμε ένα καλύτερο αποτέλεσμα.